شهیده شهادت

کدام نقطه از بقیع بویِ چادرت را نمی دهد؟کدام کوچه مدینه مظلومیت شبانه ات را فریاد نمی‌زند؟
فطرت فانوسی زنانِ اهل بهشت!از عطر خاکی چادرت بویِ گریبانِ حسین می آید،بویِ عاشورایِ عشق. 
آن روز علی (ع) در خاموشیِ شب، عطرِ بهشت به قبرستان بقیع می سپرد و حُزنِ فراق، از مشامِ خاک، سَر می کشید.
ای زمین متعجب از سجودت و آسمان متحیر از عبودت!
از حلمِ وجودِ تو حماسه ی حسین، حرمت گرفت و زینب، زینتِ ظهر عاشورا شد.
امِ ابیها! ای شهیده شهادت.
الفِ قامتت ستونی است استوار بر رواقِ روشنِ شیعه‌.
مینا منجم زاده